Το καινούριο μου ρουζ!

Σήμερα αποφασίσαμε με τη μαμά μου να βάλουμε μια τάξη στο υπεργεμισμένο πάνω αριστερό συρτάρι της τουαλέτας της, η οποία από την εφηβεία μου και μετά φιλοξενεί και τα δικά μου γυναικεία καλούδια! Τον τελευταίο καιρό αυτό το συρτάρι είχε αρχίσει να μου σπάει επικινδύνως τα νεύρα. Κι αυτό διότι είχε μέσα τόσα πολλά κουτάκια που αφενός όταν το άνοιγα δε μπορούσα να βρω με ευκολία να βαφτικά μου, αφετέρου όταν το έκλεινα χρειάζονταν κάμποσες προσπάθειες. Μετά από την πασίγνωστη γκρίνια μου αποφάσισε να μου κάνει το χατίρι κι έτσι το βγάλαμε όλο, για να δούμε τι θα μείνει στο προσκήνιο και τι θα θαφτεί στα έγκατα σκοτεινών ντουλαπιών. Φυσικά κρίθηκαν αχρείαστα όλα τα παμπάλαια κοσμήματα της, όπως επίσης και κάτι σταυροί και αλυσίδες του πατέρα μου, από την εποχή της ανταλλαγής δώρων του γάμου τους. Κι έτσι ανοίχτηκε μπροστά μου μια έκταση για να τακτοποιήσω πιο άνετα σκιές, πούδρες, ρουζ και πινέλα!
Πιάνοντας τη μεγάλη ροζ σκιά της Seventeen θυμήθηκα κάτι: όταν την είχα αγοράσει πριν μερικές χιλιάδες χρόνια, μου είχε κάνει εντύπωση η μεγάλη ποικιλία σε ροζ χρώματα που είχε η εταιρία. Επίσης, κάποια στιγμή στο παρελθόν, κοιτάζοντάς την δίπλα στις άλλες σκιές είχα παρατηρήσει ότι ήταν η μεγαλύτερη όλων. Υποψίες μου μπήκαν όταν πριν 2 βδομάδες επισκέφτηκα το Hondos Center και περνώντας απ' το σταντ της Seventeen είδα τα ρουζ της. Σκέφτηκα πως μου θυμίζουν τη σκιά μου κι όποτε το θυμηθώ να κοιτάξω τι λέει το πίσω μέρος της συσκευασίας. Κι έτσι, η μέρα που θα το κοιτούσα έμελλε να είναι η σημερινή. Με την ευκαιρία του συμμαζέματος αποφάσισα να διαλευκάνω κι αυτό το μυστήριο, το οποίο τελικά ήταν απλό, καθώς δεν είχαν σβηστεί οι πληροφορίες του προϊόντος. Όχι, δεν ξαφνιάστηκα όταν είδα ότι τελικά η σκιά μου έγραφε ότι είναι blush. Ευτυχώς, έχω μια διπλή της Avon που το ένα χρώμα της είναι σχεδόν ίδιο με της Seventeen μου και θα την αντικαταστήσει, αν και η ποσότητα είναι ούτως ή άλλως υπεραρκετή και θα μπορούσε να καλύψει και τις 2 ανάγκες.
Πέρασαν μερικές ωρίτσες μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι χωρίς να ξοδέψω καθόλου χρήματα είχα αποκτήσει ένα καινούριο ρουζ! Και κάπως έτσι σκέφτηκα πως με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να δίνουμε άλλη όψη σε στοιχεία της ζωής μας, σε ανθρώπους, αντικείμενα, οτιδήποτε. Η πορτοκαλί μου φούστα, που τη σνόμπαρα, τώρα έχει κυρίαρχη θέση στην καλοκαιρινή μου γκαρνταρόμπα, καθώς διανύω μια "πολύχρωμη φάση". Και γενικώς, όλη τη χρονιά φόρεσα πολύ τις φούστες μου, ακόμα και το χειμώνα, μιας και είχα βαρεθεί τα παντελόνια μου που τα 'χω τόσα χρόνια... Δεν είν' ανάγκη να ξοδέψω ένα σωρό λεφτά για να ανανεωθώ, αρκεί να φανώ λιγάκι έξυπνη κι εφευρετική. Ξέθαψα κάθε κόσμημα που έχω, ακόμα κι εκείνα που φορούσε η μαμά μου στην ηλικία μου. Κάποια μου αρέσουν πολύ. Βέβαια, δε φοράω σχεδόν ποτέ κοσμήματα, αλλά ίσως ήρθε η ώρα να το συνηθίσω κι αυτό. Δίνουν άλλη όψη στα παλιά μου ρούχα, που τα έχω από το λύκειο και πολλά ακόμα κι απ΄το γυμνάσιο.
Είναι δύσκολο να ενθουσιαστείς ξανά από την αρχή για κάτι που υπάρχει στη ζωή σου καιρό. Νομίζω ότι γίνεται, αν το 'χεις σε μια γωνιά ξεχασμένο και το ξαναθυμηθείς, αλλά πρέπει εσύ να του δώσεις αυτή την ευκαιρία. Μου 'χει συμβεί και με ανθρώπους! Όταν βγήκα μετά από πολύ καιρό με μια φίλη απ' το σχολείο και πέρασα πραγματικά καλά, όταν μίλησα με μια άλλη στο τηλέφωνο και είχαμε τόσα να πούμε. Κάποια πράγματα υπήρξαν στο παρελθόν μας γιατί είχαν λόγο να υπάρχουν κι εμείς απλώς ξεχάσαμε αυτόν τον λόγο. Όπως η παρέα στο λύκειο, όπως η φούστα που θεώρησα ως λανθασμένη αγορά και παράτησα στο βάθος του συρταριού μου. Περνάει ο καιρός, γνωρίζεις κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως τα παλιά δεν αξίζουν πλέον. Η μέθοδος LIFO έχει απαξιωθεί πια στη λογιστική, στη ζωή πότε;