Σήμερα είπα να γράψω μία στα γρήγορα μόνο και μόνο για να εκφράσω τη χαρά μου που κάποια πράγματα δρομολογήθηκαν, και φυσικά όχι από μένα! Η μαμά μου πήγε στο δημαρχείο και πήρε ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης που χρειαζόμουν για να βγάλω κάρτα σίτισης στη σχολή κι επιπλέον αναθεώρησε κάποια στοιχεία στο βιβλιάριο τραπέζης. Έτσι, τώρα πια μπορεί να βγάζει λεφτά από τον λογαριασμό μας μόνη της, χωρίς τον μπαμπά μου, που είναι διακοπές. Κι αυτό είναι καλό γιατί πέρσι, όταν ο μπαμπάς μου είχε πάει στο χωριό, μας είχε αφήσει απλώς κάποια χρήματα πίσω χωρίς το βιβλιάριο, κι αυτά τα χρήματα τελείωσαν εν ριπή οφθαλμού. Οπότε φέτος δεν θα έχουμε πρόβλημα χρημάτων. Τετάρτη, λοιπόν, πάω σχολή για να δώσω τα δικαιολογητικά για την κάρτα σίτισης κι έτσι το χειμώνα θα είμαι πιο χαλαρή από θέμα φαγητού. Τελικά αποφάσισα να μην βάψω τα μαλλιά μου αυτό το καλοκαίρι αφού δε θα πάω πουθενά και κανείς δε θα με δει, αλλά παπούτσια μάλλον θα αγοράσω, αν βρω κάτι καλό. Εκείνα τα βολικά που θα μπορούσα να επισκευάσω με 12€ τελικά τα έδωσα στον μπαμπά μου να τα πάρει στο χωριό και να τα δώσει προς επισκευή στον άνθρωπο που τα είχε φτιάξει εξ αρχής. Τελικά τα έφτιαξε και δεν μας πήρε λεφτά!! Από μέρα σε μέρα πρέπει να ξεκινήσω και διάβασμα. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι και πιστεύω ότι θα αναγκαστώ να βγάλω τη σχολή στα 8 χρόνια, αν θέλω να κάνω κάτι σοβαρό κι αξιόλογο. Μάλλον ήρθε η στιγμή που πρέπει να κοιτάξω σοβαρά το μέλλον μου, να συνειδητοποιήσω ότι είμαι μια ενήλικη γυναίκα που έχει υποχρεώσεις και κάποια στιγμή πρέπει να κάνει κάτι με τη ζωή της. Τόσα χρόνια σ' αυτή τη σχολή και δεν έχω μάθει απολύτως τίποτα. Αυτό είναι καιρός ν' αλλάξει. Θα κάνω ό,τι μπορώ αυτό το καλοκαίρι. Για να δούμε... Το λέω, θα το κάνω όμως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου